Vrijwilliger Freddy Vermoere gaat regelmatig in de Kortrijkse (buurt)bib op zoek naar interessante bezoekers. Ook personeelsleden en vrijwilligers van de bib passeren af en toe de revue. Wie zijn ze? Wat hebben ze met boeken, films, muziek, ...? Hoe belangrijk is de bibliotheek voor hen? Je ziet, Jambers is hem niet onbekend. :-) Wie weet, staat hij wel op een dag voor je neus met de vraag of hij even mag storen…
“Door ons zoontje bekijken we het leven anders”
“Als mijn zoontje naar de bibliotheek komt, neemt hij altijd het boekje van Sneeuwwitje mee. Hij vindt het fantastisch dat hij het verhaal kent. Dat geeft hem houvast”, zegt Delphine Adins (43) uit Kortrijk.
Delphine werkt als ingenieur bij de brandweer van Gent maar wekelijks is ze op woensdag of zaterdag wel present in de bib om titels te kiezen voor haar zoontje van 8 of voor zichzelf. “Vaak zijn mijn dochters van 12 en 14 ook mee”, zegt ze. “Mijn zoontje is hier trouwens vandaag met zijn klas die een bezoek brengt aan de bibliotheek. Ik wilde hem toch even zien.”
Is het belangrijk voor je dat je kinderen van boeken houden?
“Absoluut, al van toen ze klein waren spoorden we hen aan om te lezen. Inmiddels moeten we dat niet langer doen. Het is een van hun hobby’s geworden.”
Help je altijd mee boeken kiezen?
“Voor mijn zoontje doe ik dat wel. Hij volgt les in het bijzonder onderwijs en hij heeft een beetje moeite om te lezen. Ik zoek dan boekjes aangepast aan zijn leesniveau. Ik kijk er thuis ook goed op toe dat hij elke dag vier pagina’s leest. Zo heeft hij onlangs een boek uitgelezen van 140 pagina’s. Daar heeft hij toch wel even over gedaan aan het tempo van vier pagina’s per dag. Hij was zo trots dat hij daarin geslaagd was. Door ons zoontje zijn we anders tegen het leven gaan kijken. We nemen nu meer onze tijd voor alles. We vinden het ook niet erg dat het allemaal een beetje trager moet. Ook mijn dochters vinden dat hun broertje hen anders naar de dingen leert kijken.”
Ben je zelf een groot lezer?
“Ja ik ben toch wel één tot anderhalf uur per dag in een boek verdiept. Veel hangt er van af of ik de trein neem naar het werk. Ook ’s avonds neem ik voor ik ga slapen nog de tijd voor mijn boek. Nu heb ik Je stappen op twaalf treden van Dolores Thijs mee. Het is een waargebeurd verhaal over hoe de auteur haar kind verloor en hoe dat haar leven overhoop haalde. Ik hou wel van waargebeurde verhalen op voorwaarde dat ze inhoudelijk ook wat voorstellen. Het hoeft voor mij ook geen literatuur met grote L te zijn. Een boek moet me vooral kunnen ontspannen.”
Lees je ook een krant?
“Tot voor kort bekeek ik elke dag de Metro op de trein, maar het hoeft even niet meer voor mij. Ik heb niet langer behoefte aan slecht nieuws. Ik heb daarom begin dit jaar beslist tijdelijk een nieuwsstop in te bouwen.”
0 reacties:
Een reactie posten